της Λιάνας Κανέλλη
Και αίφνης σείστηκε η γη. Και αμέσως έπεσε η τιμή του πετρελαίου διεθνώς με την «εκπληκτική» εξήγηση «πως ο καλύτερος πελάτης μας, η Ιαπωνία, λόγω ζημιών θα μειώσει τις παραγγελίες της...»!
Απλά πράγματα. Δούναι και λαβείν κατά Μέρκελ.....
Η προσταγή - πρόταση απλή. Πουλήστε τώρα τη δημόσια περιουσία στους ιδιώτες. Σ' αυτούς δηλαδή που δε χόρτασαν να ρουφάνε και την τελευταία σταγόνα πλούτου που παράχθηκε χρόνια τώρα με ιδρώτα από υποπληρωμένους εργάτες για χορτασμένα αφεντικά.
Σκέφτομαι πόσες επερωτήσεις έχει κάνει ως τώρα, τα τελευταία δέκα χρόνια, το ΚΚΕ στη Βουλή για την αντισεισμική θωράκιση των κτιρίων στη χώρα χωρίς να γραφτεί μια αράδα, μήτε λεπτό τηλεοπτικό να χαλαλιστούν για τόσο «τετριμμένες» πρωτοβουλίες.
Σκέφτομαι σε πόσα σχολεία και νοσοκομεία, εφορίες κι άλλα δημόσια κτίσματα, έχω περιοδεύσει με συντρόφους, ήδη γερασμένα κι ετοιμόρροπα πριν καν περάσεις την πόρτα ορατά ως ομαδικοί τάφοι.
Σκέφτομαι τη Ρικομέξ και τις Πόρτες που κανείς συνάδελφος δημοσιογράφος δε μνημόνευσε πενθώντας για την Ιαπωνία, δικαίως αλλά και υποκριτικά θαυμάζοντας τις αντισεισμικές κατασκευές της και την εκπαίδευση του πληθυσμού στην αντιμετώπιση των σεισμών.
Πνιγμένοι στη μπόχα από τις λουμπενοσυμμορίες στο ποδόσφαιρο, με το τσιγάρο στο χέρι, καθόμαστε μπροστά στην οθόνη και χαζεύουμε οδυνηρά τα σπίτια να παρασέρνονται σαν τραπουλόχαρτα απ' τη χαστουκισμένη στα έγκατα της Γης θάλασσα των πυθμένων.
Στην αλληλουχία των εικόνων, θα εμφανιστεί και η φάτσα που θα λέει ότι για να «βοηθήσουν» οι δανειστές, πρέπει να πουλήσουμε τον ΟΠΑΠ, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ σ' αυτούς που τζογάρισαν μισή ώρα μετά το γιγάντιο Εγκέλαδο, την τιμή των πτωμάτων...
..Υστερα ήρθε το επιστημονικό σχόλιο και αποτέλειωσε την αποκαμωμένη έκπληξη του ανθρώπου, όταν συγκρούεται με την αδάμαστη φύση ως άνους και άφρων. «Ο σεισμός στην Αττική ήταν 32.000 φορές μικρότερος, αλλά ο πιο ακριβός στην ιστορία μας...».
Κάθε φορά που μια μαζική συμφορά θερίζει μάζες (γι' αυτό και τη λένε έτσι) βγαίνουν απροκάλυπτα οι τελώνες κι οι φαρισαίοι της εποχής κι απλώνουν εκείνη τη φοβερή τσόχα του κομπιναδόρικου κεφαλαίου και παίζουν τα κέρδη και τις ζημίες με τα ακέφαλα πτώματα.
Η ζωή κι η εργασία έχουν ευτελιστεί ως «πληροφορίες» στο βωμό της «δυτικής εικόνας» τόσο όσο να μην ξέρουμε τίποτα για την εργατική τάξη της Ιαπωνίας.
Οι φανφαρόνοι που προτείνουν πάντα χαρακίρια ως άλλοθι της τάξης τους επιμένουν να αγνοούν δήθεν πως ένας βιομηχανικός εργάτης στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου παίρνει τόση σύνταξη ώστε ν' αντέχει να φάει κρέας μια άντε δυο φορές μόνο το μήνα.
Κι ακόμα πως η απεργία είναι ευκολότερα αντιμετωπίσιμη απ' τη γιαπωνέζικη μαφία που διαφεντεύει το ένα τρίτο του μαύρου χρήματος στον πλανήτη.
Οσο η εικόνα θα δείχνει χρυσάνθεμα κι όχι τη γιαπωνέζικη φτώχεια, τόσο θα παραμένει εκπαιδευτικά ατελέσφορη η... πληροφορία ότι ο σεισμός στην Ιαπωνία είχε ισχύ 40 βομβών Ναγκασάκι...
Και αίφνης σείστηκε η γη. Και αμέσως έπεσε η τιμή του πετρελαίου διεθνώς με την «εκπληκτική» εξήγηση «πως ο καλύτερος πελάτης μας, η Ιαπωνία, λόγω ζημιών θα μειώσει τις παραγγελίες της...»!
Απλά πράγματα. Δούναι και λαβείν κατά Μέρκελ.....
Η προσταγή - πρόταση απλή. Πουλήστε τώρα τη δημόσια περιουσία στους ιδιώτες. Σ' αυτούς δηλαδή που δε χόρτασαν να ρουφάνε και την τελευταία σταγόνα πλούτου που παράχθηκε χρόνια τώρα με ιδρώτα από υποπληρωμένους εργάτες για χορτασμένα αφεντικά.
Σκέφτομαι πόσες επερωτήσεις έχει κάνει ως τώρα, τα τελευταία δέκα χρόνια, το ΚΚΕ στη Βουλή για την αντισεισμική θωράκιση των κτιρίων στη χώρα χωρίς να γραφτεί μια αράδα, μήτε λεπτό τηλεοπτικό να χαλαλιστούν για τόσο «τετριμμένες» πρωτοβουλίες.
Σκέφτομαι σε πόσα σχολεία και νοσοκομεία, εφορίες κι άλλα δημόσια κτίσματα, έχω περιοδεύσει με συντρόφους, ήδη γερασμένα κι ετοιμόρροπα πριν καν περάσεις την πόρτα ορατά ως ομαδικοί τάφοι.
Σκέφτομαι τη Ρικομέξ και τις Πόρτες που κανείς συνάδελφος δημοσιογράφος δε μνημόνευσε πενθώντας για την Ιαπωνία, δικαίως αλλά και υποκριτικά θαυμάζοντας τις αντισεισμικές κατασκευές της και την εκπαίδευση του πληθυσμού στην αντιμετώπιση των σεισμών.
Πνιγμένοι στη μπόχα από τις λουμπενοσυμμορίες στο ποδόσφαιρο, με το τσιγάρο στο χέρι, καθόμαστε μπροστά στην οθόνη και χαζεύουμε οδυνηρά τα σπίτια να παρασέρνονται σαν τραπουλόχαρτα απ' τη χαστουκισμένη στα έγκατα της Γης θάλασσα των πυθμένων.
Στην αλληλουχία των εικόνων, θα εμφανιστεί και η φάτσα που θα λέει ότι για να «βοηθήσουν» οι δανειστές, πρέπει να πουλήσουμε τον ΟΠΑΠ, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ σ' αυτούς που τζογάρισαν μισή ώρα μετά το γιγάντιο Εγκέλαδο, την τιμή των πτωμάτων...
..Υστερα ήρθε το επιστημονικό σχόλιο και αποτέλειωσε την αποκαμωμένη έκπληξη του ανθρώπου, όταν συγκρούεται με την αδάμαστη φύση ως άνους και άφρων. «Ο σεισμός στην Αττική ήταν 32.000 φορές μικρότερος, αλλά ο πιο ακριβός στην ιστορία μας...».
Κάθε φορά που μια μαζική συμφορά θερίζει μάζες (γι' αυτό και τη λένε έτσι) βγαίνουν απροκάλυπτα οι τελώνες κι οι φαρισαίοι της εποχής κι απλώνουν εκείνη τη φοβερή τσόχα του κομπιναδόρικου κεφαλαίου και παίζουν τα κέρδη και τις ζημίες με τα ακέφαλα πτώματα.
Η ζωή κι η εργασία έχουν ευτελιστεί ως «πληροφορίες» στο βωμό της «δυτικής εικόνας» τόσο όσο να μην ξέρουμε τίποτα για την εργατική τάξη της Ιαπωνίας.
Οι φανφαρόνοι που προτείνουν πάντα χαρακίρια ως άλλοθι της τάξης τους επιμένουν να αγνοούν δήθεν πως ένας βιομηχανικός εργάτης στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου παίρνει τόση σύνταξη ώστε ν' αντέχει να φάει κρέας μια άντε δυο φορές μόνο το μήνα.
Κι ακόμα πως η απεργία είναι ευκολότερα αντιμετωπίσιμη απ' τη γιαπωνέζικη μαφία που διαφεντεύει το ένα τρίτο του μαύρου χρήματος στον πλανήτη.
Οσο η εικόνα θα δείχνει χρυσάνθεμα κι όχι τη γιαπωνέζικη φτώχεια, τόσο θα παραμένει εκπαιδευτικά ατελέσφορη η... πληροφορία ότι ο σεισμός στην Ιαπωνία είχε ισχύ 40 βομβών Ναγκασάκι...
Τα μαθηματικά της αβύσσου στην καπιταλιστική συνάρτηση δεν αφορούν σε ανθρώπους...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου