Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η συμπεριφορά ανθρώπων που ήταν στα πράγματα μέχρι χτες και τώρα είναι στα αζήτητα. Ειδικά, διανοούμενων, δημοσιογράφων και ανθρώπων της τηλεόρασης. Η συμπεριφορά τους και η τύχη τους είναι ένα μεγάλο μάθημα για όλους μας...
Είναι δύσκολο να παραδεχτείς πως δεν αρέσεις πια. Θυμάμαι την Μελίνα Μερκούρη που πήγε στο υπουργικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ την δεκαετία του ’80 και είπε «Κύριοι, δεν αρέσουμε πια».
Επίσης, είναι δύσκολο να παραδεχτείς πως είσαι άχρηστος πια.
Πολλοί συγγραφείς και δημοσιογράφοι υπήρχαν και επιβίωναν μέσα από ένα σύστημα δημοσίων σχέσεων, payroll, ρουφιανιών, αλλαξοκωλιών κι άλλων τέτοιων αηδιαστικών καταστάσεων.
Η φούσκα έσκασε και όλοι αυτοί είναι άχρηστοι πια. Δεν επένδυσαν στο ταλέντο τους και την δουλειά τους, επένδυσαν στις δημόσιες σχέσεις και κάηκαν.
Δρόμος επιστροφής γι’ αυτούς δεν υπάρχει. Είναι αδύνατον να συγκρουστούν με το σύστημα που τους δημιούργησε και τους τάισε. Τους κρατάνε από παντού. Είναι δεμένοι χειροπόδαρα.
Έβλεπα πριν από μερικούς μήνες στο νησί γνωστό τηλεοπτικό σταρ που τον ρωτούσαν «πού χάθηκε;».
Ήταν πολύ αμήχανος. Τι να τους πει;
Ήταν συντετριμμένος που δεν είναι πια στην τηλεόραση. Μια γενιά Ελλήνων μεγάλωσε με την ιδέα πως υπάρχεις και έχεις αξία μόνο αν είσαι στην τηλεόραση. Εντάξει, πιο μαλάκας πεθαίνεις.
Βλέπω ξεχασμένους συγγραφείς και δημοσιογράφους που ήταν στα πράγματα τόσα χρόνια να προσπαθούν να δείξουν πως είναι σημαντικοί και σήμερα, και πως είναι και περιζήτητοι.
Να ικετεύουν για μια θεσούλα. Σε ένα ραδιόφωνο, σε μια τηλεόραση, σε ένα κόμμα.
Να προσπαθούν να δείξουν πως γίνονται πράγματα και κινήσεις στις οποίες θα συμμετέχουν γιατί είναι απαραίτητοι στον τόπο.
Δεν είναι ότι δεν έχουν χρήματα. Έχουν χρήματα να μας θάψουν όλους – ταΐστηκαν καλά τόσα χρόνια. Αλλά θέλουν και λαϊκό σουξέ.
Το θέαμα είναι θλιβερό. Επίσης, είναι και γελοίο.
Κάποιοι παρακαλούν στα social media να αγοράσουν οι άλλοι χρήστες τα βιβλία τους. Εμετός. Ούτε οι κατίνες που γράφουν «γυναικεία λογοτεχνία» δεν τα κάνουν αυτά.
Κάποιοι άλλοι, για να συγκινήσουν και να τύχουν αποδοχής, επικαλούνται το «ένδοξο» παρελθόν τους. Που βέβαια, δεν ήταν ένδοξο. Απλά, δέκα πληρωμένοι γραφιάδες αναλάμβαναν να σε κάνουν να μοιάζεις σπουδαίος.
Μου αρέσει αυτή η νέα σημερινή εποχή.
Έβαλε τα πράγματα στην θέση τους.
Και τους ανθρώπους.
Μας είχαν πνίξει τα σκατά. Και οι σκατάδες.
Που τώρα μαθαίνουν πως όλα έχουν ένα τίμημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου