Κάνε εσύ κόμμα, εξυπνάκια!

Εντάξει, από ευθυκρισία πάμε καλά. Άχρηστοι όλοι οι εν ενεργεία πολιτικοί των «καθεστωτικών» κομμάτων και να παν στα σπίτια τους ή στις φυλακές...

Αγνοί και άφθαρτοι όσοι «δεν έχουν κυβερνήσει», με την έννοια του ότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε κόμματα που δεν έχουν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας κι επιτρέψτε μου να θυμίσω ότι το ίδιο ακριβώς επιχείρημα μπορεί να χρησιμοποιήσει και η Χρυσή Αυγή.

Πού και πού μπορεί να ακουστεί καμιά φωνή «Παιδιά, είμαστε κι εμείς οι μετριοπαθείς εδώ και χρειαζόμαστε απεγνωσμένα ένα φορέα να μας εκφράζει», οπότε εμφανίζονται οι συνήθεις ειρωνείες «Να πάτε στους 58 μπας και γίνουν 59» (μπα σε καλό σας, πώς λέτε τόσο πετυχημένα αστεία;)

Όταν, πάλι, υπάρξουν υπόνοιες για κάποιον ότι είναι έτοιμος να τολμήσει να αναμιχθεί ενεργά σε κάποια νέα κίνηση, τρώει το bullying της ζωής του. Από κακοήθειες και ειρωνείες μέχρι ψέματα και συκοφαντίες. «Αυτός δεν είναι που είχε πει τότε εκείνο που είχε ξεσηκώσει θύελλα εναντίον του; Ρε δε μας παρατάει ο μπήξος ο δείξος ο χαραμοφάης ο άχρηστος ο σνομπ ο μαλάκας που έχει και μούτρα να μιλήσει;» (περιττό να πω ότι κατά 99% άλλο είπε ο τολμηρός κι άλλα κατάλαβαν οι πρόθυμοι εργολάβοι αποδόμησης).

Με τόση κακία γύρω, είναι να απορεί κάποιος πώς στο καλό θα βρεθεί αυτό το νέο. Τι σόι στομάχι πρέπει να έχει κάποιος για να εκτίθεται στην αρένα με τα πεινασμένα λιοντάρια έτοιμα να τον κατασπαράξουν; Πόσο να αντέξει να διαβάζει υπερβολές, διαστρεβλωμένες φράσεις του, χονδροειδέστατους και υβριστικούς χαρακτηρισμούς για το πρόσωπό του; Πόσο να αντέξουν οι οικείοι του; Πόσες φορές μπορεί να δει δημιουργίες με photoshop που τον γελοιοποιούν;

Στην εποχή του facebook και του twitter, των άπειρων blog και ανυπόληπτων site, στην εποχή που ο καθένας μπορεί να είναι εκδότης στο διαδίκτυο και να γράφει ό,τι ακριβώς του κατεβαίνει στο κεφάλι χωρίς συνέπειες, πώς αντιμετωπίζεται το bullying και πώς διατηρείται η ευπρέπεια; Κανονικά, όποιος έχει στοιχειώδες ένστικτο αυτοσυντήρησης πρέπει να απέχει από τα κοινά και να μην απασχολεί με κανέναν τρόπο τους σχολιαστές του πληκτρολογίου. Διαφορετικά, κινδυνεύει η ψυχική του υγεία.

Προσωπικά, συγχαίρω τον Παύλο Ελευθεριάδη και τα ιδρυτικά μέλη του «Νέου Κόμματος» για την τόλμη τους και εύχομαι καλή επιτυχία. Μακάρι να γίνουν και άλλες κινήσεις, μακάρι να οδηγήσουν σε μια δυναμική ανασυγκρότηση του χώρου του κέντρου, μακάρι να βγουν νέοι άνθρωποι στην πολιτική.

Ας παραθέσω, τώρα, λίγα σχόλια, από τα ευπρεπέστερα που βρήκα για τη συγκεκριμένη κίνηση καθώς και για άλλες παλαιότερες, διατηρώντας την ορθογραφία, τη σύνταξη και τη στίξη των σχολιαστών.

«Ωραία μέθοδος, μαζευόμαστε καμιά πενηταριά, κάνουμε κόμμα και ύστερα λέμε στους άλλους, ελάτε τώρα να ενωθούμε,

Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα... Ένας ένας παρακαλώ, μη σμπρώχνεστε, Όλοι θα σώσετε!

Δε μας έφτανε που οι χίπστερ κυκλοφορούσαν έξω, τώρα κάνουν και κόμμα. Ορίστε τα αποτελέσματα.

Οι 58 ....μια ακόμα συνωμοσία σε άλλη έκφραση!!!!!!!!!

ΧΑΧΑΧΑ… ΓΕΛΙΟΤΗΤΕΣ

Δεν βαριέσαι, μάταιος κόπος , πάντως θα είναι καλό γιατί θα ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι!!!

Θα πάρουν τους ψήφους τους, των συγγενών τους και πέντε-έξη άλλων.»

Θα μπορούσα να παραθέσω εκατοντάδες σχόλια, να βάλω ονόματα και χολή που έχει χυθεί επάνω τους. Δεν υπάρχει λόγος, όμως.

Θέλω, μόνο, να κάνω μια ερώτηση: όσοι χύνουν χολή και δηλητήριο για οτιδήποτε νέο εμφανίζεται, γιατί δεν αναλαμβάνουν οι ίδιοι να σώσουν τη χώρα; Γιατί, εφόσον όλοι τους βρωμάνε, οι ίδιοι είναι καλύτεροι. Γιατί, λοιπόν, εφόσον αναγνωρίζουν την ανωτερότητά τους, δεν εκτίθενται οι ίδιοι στις εκλογές;

Ή, μήπως προτιμούν να μείνουν με τους πολιτικάντηδες που καταδικάζουν; Εάν οι σοβαροί άνθρωποι δεν τολμούν να εκτεθούν επειδή δεν αντέχουν το άδικο και απάνθρωπο bullying, κι η επόμενη κι μεθεπόμενη Βουλή θα είναι γεμάτη ημιαγράμματους φωνακλάδες λαϊκιστές Γκρούεζες οι οποίοι θα βλάπτουν την προσφιλή πατρίδα μας όλοι τους το ίδιο.

Διότι, δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά από τα ψηφοδέλτια των κομμάτων εδώ και πολλά χρόνια δεν εκλέγονται απαραίτητα οι καλύτεροι αλλά οι πιο φανφαρόνοι, προφανώς επειδή δεν μάθαμε ότι εκτός από την υπογραφή και «το άλλο» μας, καλό είναι να προσέχουμε πού βάζουμε και το σταυρό μας στις εκλογές.

Χριστίνα Ταχιάου/protagon.gr