Η πρόσφατη τραγωδία στο Φαρμακονήσι αλλά και οι επίσημες αντιδράσεις επιβεβαιώνουν τον πάτο που έχουμε πιάσει. Επιβεβαιώνουν επίσης ότι ύφεση, παρακμή και ξενοφοβία αποτελούν όψεις του ιδίου κίβδηλου νομίσματος..
«Η βάρκα μας αναποδογύρισε...
Προσπαθήσαμε ν΄ανέβουμε στο πλοίο του Λιμενικού, αλλά εκείνοι μας χτυπούσαν με πόδια, χέρια ή τα κοντάκια των όπλων για να ξαναπέσουμε στο νερό»...
-------
Αρχικά ακουγόταν σαν φλασμπάκ από την καταστροφή της Σμύρνης το '22.
Κοντά σ'εκείνα τα νερά συνέβη κιόλας.
'Ήταν όμως σύγχρονη.
Δώδεκα νεκροί,τρεις γυναίκες, εννέα παιδάκια.
Μόνο που τώρα οι πρόσφυγες ήταν ξεριζωμένοι Ανατολίτες κι εκείνοι που σπρώχνανε τους απελπισμένους ναυαγούς πίσω στη θάλασσα όχι κάποιοι «απάνθρωπα» ουδέτεροι σύμμαχοι αλλά εμείς οι Έλληνες....
---------
«Ήταν η χειρότερη ημέρα της ζωής μου..
Είδα το μωρό μου να πνίγεται και να με κοιτά...
Με κοίταζε μέχρι που εξαφανίστηκε στο νερό»
[ΕΣΑΝΟΥΛΑ ΣΑΦΙ, ένας από τους διασωθέντες του Φαρμακονησιού]
*[Άποσπάσματα από την έντυπη έκδοση του Lifo της 29.01.2014/σελ.10]
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου