Η ΔΗΜΑΡ, τη στιγμή που καταποντίζεται δημοσκοπικά, αποκτάει, παραδόξως, κεντρικό ρόλο. Αιφνιδίως ο Κουβέλης αποφάσισε να παίξει τον ρόλο του «πλυντηρίου» του ΓΑΠ, ενσωματώνοντας στο ταχέως συρρικνούμενο κομματίδιό του, όχι μόνο τους παπανδρεϊκούς (Κοππά, Καστανίδη, κ.λπ.), αλλά και τον ίδιο τον αρχιαπατεώνα...
Για τον Παπανδρέου είναι απολύτως κατανοητό: Τρέμοντας το τέλος της ασυλίας που του προσφέρει η βουλευτική έδρα ως προς τις ποινικές ευθύνες του για το μνημόνιο, είναι ικανός να το παίξει και… αντιμνημονιακός! Το ερώτημα είναι γιατί μπαίνει και ο Κουβέλης στο ίδιο παιγνίδι;
Όποιος έχει παρακολουθήσει τους τελευταίους μήνες την εξέλιξη της ΔΗΜ.ΑΡ., θα έχει εκπλαγεί από την αιφνίδια αντοχή ενός σχήματος που, δύο μήνες πριν, ήταν έτοιμο να διαλυθεί. Ξαφνικά, οι διάφοροι Ψαριανοί, Λυκούδηδες και Παπαδόπουλοι, έτοιμοι να εγκαταλείψουν το κλυδωνιζόμενο σκάφος της, έγιναν πειθήνιοι και πιστοί στην κομματική ηγεσία!
Τι συνέβη και ο Κουβέλης, με τόση επιμονή, αρνείται οποιαδήποτε συνάφεια με τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά; Σίγουρα, όπως έχουμε τονίσει, η ΔΗΜΑΡ ακολουθεί μια γραμμή πιθανής μελλοντικής σύμπλευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, και βέβαια αυτό το σενάριο παραμένει πάντα στο τραπέζι ως πιθανότητα.
Όμως, η σύμπλευση με τον Παπανδρέου, αποκαλύπτει πως υπάρχουν και άλλοι παράλληλοι σχεδιασμοί των κέντρων που τον στηρίζουν. Σε περίπτωση ήττας της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές, με βεβαιωμένη την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, -χωρίς όμως ιδιαίτερη ενίσχυση του Σύριζα, που θα δημιουργούσε συνθήκες άμεσων εκλογών- να δημιουργηθεί σκηνικό αλλαγής κυβέρνησης χωρίς εκλογές.
Αυτό μπορεί να συμβεί με απομάκρυνση του Σαμαρά και υπηρεσιακή συστημική κυβέρνηση, είτε με τον Πικραμένο, όπως προτείνει ο Μητσοτάκης, είτε με τον Αβραμόπουλο. Το αντάλλαγμα θα είναι όχι μόνο η είσοδος της ΔΗΜΑΡ σε μια τέτοια κυβέρνηση, αλλά, κυρίως, για τον κύριο Φώτη, η ανάδειξή του σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στο ίδιο σενάριο εντάσσονται και οι δηλώσεις της Ντόρας ότι ο Σαμαράς έχει κάνει τη Ν.Δ. μικρό κόμμα και ότι όλα θα κριθούν μετά τις ευρωεκλογές, όπως και η επανενεργοποίηση του ίδιου του Μητσοτάκη. Κάποια κέντρα, ελληνικά και ξένα, θέλουν να διασφαλίσουν τη συνέχεια της παρούσας Βουλής, ακόμα και σε περίπτωση που αποτύχει ο Σαμαράς, καθώς και την επιτάχυνση της λύσης θεμάτων που αφορούν τα Σκόπια και την Κύπρο, στο άμεσο μέλλον, ει δυνατόν και μέσα στο καλοκαίρι.
Σε μια τέτοια εκδοχή δεν θα προχωρούσαμε σε άμεσες εκλογές, αντίθετα θα αυξανόταν η πιθανότητα διατήρησης της σημερινής Βουλής, με στηρίγματα ακόμα και σε ένα κομμάτι των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Πρόκειται για ένα από τα σενάρια τα οποία απεργάζονται όλο και πιο ενεργά οι μηχανισμοί της ντόπιας και ξένης διαπλοκής.
Εξάλλου, ο Χρίστος Μαχαίρας, πρώην αρχισυντάκτης του Έθνους, έγινε αιφνιδίως πριν από μερικούς μήνες εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ και ο μητσοτακικός πρώην εκπρόσωπός του, Παπαδόπουλος, δηλώνει αίφνης ενθουσιασμένος με την ιδέα της προεδροποίησης του Κουβέλη.
Σε ένα τέτοιο σενάριο είναι λογικό να συμμετέχει και ο Γιωργάκης, τόσο γιατί θέλει να απομακρύνει την πιθανότητα νέων εκλογών, όσο και γιατί πάντοτε άκουγε τη φωνή των κυρίων του.
Έτσι, η ΔΗΜΑΡ, την ίδια στιγμή που καταποντίζεται δημοσκοπικά, αποκτάει, παραδόξως, κεντρικό ρόλο στους σχεδιασμούς του συστήματος. Είτε με τον Σύριζα σε περίπτωση επικράτησής του, ώστε να διασφαλίζεται η κυριαρχία της εθνομηδενιστικής-συστημικής πτέρυγάς του τελευταίου, είτε σε έναν νέο σχεδιασμό, όπου το παλιό μνημονιακό στρατόπεδο θα ανασυσταθεί χωρίς τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο σε πρωταγωνιστικούς ρόλους.
επεξεργασμένες εικόνες takis Vorini
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου