Από το δεκαπενθήμερο… house of cards μεταξύ Αθήνας – Βερολίνου – Βρυξελλών για το επίδομα, τελικά με το μουτζούρη στα χέρια έμεινε όχι κάποιος παίκτης αλλά ο υποτακτικός ενός από τους παίκτες: ο Κυριάκος Μητσοτάκης...
Τι ήταν κι αυτό το… house of cards χροστουγεννιάτικα;
Ο Τσίπρας να αποφασίζει να μοιράσει το υπερ-πλεόνασμα στους χαμηλοσυνταξιούχους.
Ο Σόιμπλε να αμολάει τα σκυλιά του να φωνάζουν: Πώς τόλμησε, χωρίς να μας ρωτήσει;
Κι ως σκληρός Γερμανός, απόγονος του Γ’ Ράιχ αλλά αλλιώς, οικονομικώς, έριξε την απειλή: Παγώνουν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος ώσπου να ζητήσουν οι Έλληνες συγγνώμη.
Ο μουτζούρης πίσω στον Τσίπρα. Θα ζητησει συγγνώμη;
Έλα όμως που ο Σόιμπλε δεν είναι αήττητος, ιδίως όταν έχει καταφανώς άδικο. Δεν συγκέντρωσε τα «yesman» που απαιτούνταν από την υπόλοιπη Ευρώπη, άρχισε να τα αλλάζει ο Ντάισελμπλουμ, η συγγνώμη έγινε επιστολή, η επιστολή έγινε «σου γράφω ένα γράμμα, όχι ότι θέλω να σ’ το στείλω» κι έτσι όλοι ευχαριστημένοι, στο τέλος.
Βέβαια, οι φυλλάδες της καταστροφής και τα ιντερνετικά παραρτήματά τους κάνουν λόγο για δέσμευση Τσακαλώτου σε κόφτη αν δεν πιάσουμε το πλεόνασμα του 2017, αλλά αυτό ήταν ήδη συμφωνημένο. Αν είναι η κυβέρνηση να δίνει παροχές και μετά να κατευνάζει την οργή των δανειστών υποσχόμενη ό,τι έχει ήδη υποσχεθεί, τότε αυτό δεν μοιάζει με νίκη αλλά με θρίαμβο.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι έχουν λόγο να ικανοποιημένοι. Η κυβέρνηση έκανε την επανάστασή της με το επίδομα, ο Σόιμπλε λαχτάρησε για μέρες την υποτελή χώρα όπως του αρέσει, οι θεσμοί το έπαιξαν αντικειμενικοί, όπως επιθυμούν. Και ποιος έμεινε με το μουτζούρη; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η θλιβερή παράταξη της SIEMENS, που καταψήφισε σύσσωμη το επίδομα επικαλούμενη τον κίνδυνο εκτροχιασμού του προγράμματος, τις αντιρρήσεις των Ευρωπαίων, τη συντέλεια του κόσμου και άλλα που δεν έγιναν.
Το μόνο που έμεινε, οι δηλώσεις τους: «Έρχονται συνταξιούχοι που μου λένε: δεν έπρεπε να πάρουμε το επίδομα» είπε ο μεγάλος αρχηγός. «Θα ψηφίζουμε όσα θέλει ο Σόιμπλε και άλλα τόσα» είπε ο υπαρχηγός του.
Είναι πραγματικά αξιόλογο επίτευγμα το να μπορέσεις να μείνεις με το μουτζούρη στα χέρια ενώ δεν ήσουν κάποιος από τους παίκτες αλλά ο υποτακτικός ενός από τους παίκτες. Κι όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης το κατάφερε!
Καλές γιορτές στο μουτζούρη της πολιτικής μας ζωής που παρέλαβε κόμμα και θα παραδώσει ανέκδοτο. Φαίνεται ότι ένας ΓΑΠ δεν ήταν αρκετός για να αποδείξει ότι το πολιτικό γονίδιο δεν κληρονομείται. Χρειάζεται και δεύτερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου