Ο Βασίλης είναι συνταξιούχος του δημοσίου.
Αυτό είναι το πρώτο και βασικό του λάθος.
Το δεύτερο λάθος του έχει να κάνει με τον τόπο κατοικίας
του. Διαμένει, οικογενειακώς, δύο ορόφους κάτω από μένα,
ενώ τυγχάνει και διαχειριστής της πολυκατοικίας.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τον πληρώνω ποικιλοτρόπως.
Μπορώ να λαϊκίσω όσο γουστάρω μέσα στο σπίτι μου
ισχυριζόμενος ότι μου φεύγουν τα λεφτά από την τσέπη και
καταλήγουν σε κάτι που έχει σχέση με τον Βασίλη.
Και το κάνω.
Την Κυριακή, λοιπόν, είχα οριζοντιωθεί στον καναπέ
παρακολουθώντας, μέσα από τα δάχτυλα του ποδιού μου,
τον Γιώργο να παλεύει με τα τέρατα: το ΔΝΤ, τον επιχείλιο
έρπητα, την κοινωνία ολόκληρη.
Κάποιες ιδέες άρχισαν να τρίβονται σε πέτρες μέσα στο
μυαλό μου....
προκαλώντας πολλές μικρές σπίθες-κατάσταση
λίαν επικίνδυνη σε ένα περιβάλλον που, πιθανότατα, είναι
γεμάτο άχυρο.
Οταν ο Παπακωνσταντίνου εξειδίκευσε τα μέτρα θύμωσα
περισσότερο με τον Βασίλη.
Ήθελα να γίνω σαν τον καπνό του Lost ή, έστω, σαν
χιονοστιβάδα που θα κυλήσει δύο ορόφους, θα γκρεμίσει την
πόρτα του Βασίλη και θα τον τιμωρήσει.
Μέχρι την Κυριακή απέδιδα μεγάλες ευθύνες για την κρίση
στον γιατρό της γειτονιάς που κάθε μέρα έχει ουρά στο
ιατρείο του, αλλά, περιέργως, δεν του έκατσε ποτέ ως
ασθενής ένας έντιμος εφοριακός, ο οποίος θα διαπίστωνε ότι
ο καλός επιστήμονας κόβει μόνο συνταγές, αλλά όχι και
αποδείξεις.
Ο Παπακωνσταντίνου μου είπε ότι φταίει ο Βασίλης, δεν
άφησε ούτε καν υπονοούμενο για τον γιατρό. Και αυτό με
κάνει να θυμώνω. Και με τον Βασίλη και με τον
Παπακωνσταντίνου.
Βέβαια με τον Βασίλη κάποια στιγμή θα τα βρούμε.
Δεν μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς. Κάτοικοι στην ίδια
πολυκατοικία είμαστε, οφείλουμε να οικοδομήσουμε μια
αρμονική σχέση. Δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει το ίδιο και
με τον Παπακωνσταντίνου. Όχι τώρα τουλάχιστον.
Διότι δεν παρουσίασε, ο ίδιος και ο πρωθυπουργός του,
ούτε ένα μέτρο με φαντασία, ισχυρούς συμβολισμούς και
ειλικρινείς προθέσεις για κάτι καλύτερο.
Τι είδαμε; Μια hard core έκδοση του έργου που
παρακολουθούμε εδώ και χρόνια. Και αυτό δεν είναι
απλώς άδικο, είναι ανήθικο, είναι και ηλίθιο.
Ο χαρακτήρας των μέτρων έρχεται και ακυρώνει
ολόκληρη την επικοινωνιακή προσπάθεια περί
συλλογικής ευθύνης.
«Φταίμε όλοι» δεν ισχυρίζεται το επιχείρημα-κλειδί;
Ε, η κυβέρνηση δεν το πιστεύει τελικά.
Για την κυβέρνηση φταίει ο Βασίλης και μόνο.
Δεν ευθύνεται η Εκκλησία, ο μεσάζων, ο ιδιοκτήτης της
υπεράκτιας εταιρίας, ο γιατρός στο Κολωνάκι,
ο φοροφυγάς που κολακεύεται ως «έντιμος
βιοπαλαιστής».
Φταίει ο Βασίλης που, φυσικά, θα πληρώσει, όπως
συνέβη και στο παρελθόν. Μόνο που αυτή τη φορά
ο Βασίλης δεν θα μείνει έτσι. Θα βουλιάξει, θα
δυστυχήσει, θα μιζεριάσει, αλλά θα πάρει και
άλλους μαζί του.
του Κώστα Γιαννακίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου