«Τη βάρκα μας την κουρελού».....

«Τη βάρκα μας την κουρελού, τη χιλιομπαλωμένη, όλο την εμπαλώναμε κι όλο ήταν τρυπημένη»...

Δεν μπορεί το παραπάνω νησιώτικο να μη σας θυμίζει την πολιτική επιδοτήσεων που εδώ και χρόνια ακολουθούν διαδοχικές κυβερνήσεις ως λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει.
Η χώρα είναι εδώ και μέρες αιχμάλωτη μίας παραγωγικής τάξης η οποία περνάει δύσκολα. Ζητά βοήθεια.

Δικαίως βγάζει κραυγή αγωνίας, αδίκως κρατά τη χώρα σε κατάσταση ομηρίας.
Είναι νέα τα προβλήματα των αγροτών; Ήταν απρόβλεπτο το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει η ελληνική ύπαιθρος;

Παρά την πολυετή και σημαντική χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα από την ΕΟΚ και αργότερα από την Ε.Ε., έγιναν σοβαρές προσπάθειες εκσυγχρονισμού των μεθόδων καλλιέργειας, μετεκπαίδευσης των παραγωγών, αναβάθμισης του κλάδου;

Παρά τη μόνιμη προεκλογική επωδό «η ΝΔ/το ΠΑΣΟΚ στέκεται δίπλα στην Ελληνίδα αγρότισσα και τον Έλληνα αγρότη», υπήρξε ποτέ συντονισμένη προσπάθεια ελέγχου της αγοράς, ώστε να τιμωρούνται όσοι μεσάζοντες αισχροκερδούν στα αγροτικά προϊόντα, εις βάρος τόσο των παραγωγών όσο και των καταναλωτών; Όχι σε όλα.

Η «πανάκεια» στη χώρα τούτη είναι η επιδότηση. Συγγνώμη, «ενίσχυση» την αποκαλούν, αλλά, κατά την άποψή μας, δεν έχει σημασία πώς ονομάζουν τα λύτρα που πληρώνουν κάθε φορά οι πολιτικοί υπεύθυνοι για να ελευθερωθεί η κοινωνία από το «κεφαλοκλείδωμα του εκάστοτε διαμαρτυρόμενου κλάδου. Μία λέξη περιγράφει όλα αυτά τα μέτρα, το «πακέτο» των 500 εκατ. ευρώ «και ούτε ευρώ παραπάνω» του κ. Χατζηγάκη, τα έκτακτα επιδόματα, τα 30 ευρώ το στρέμμα και όλα τα συναφή: μπαλώματα.

Μπαλώματα μίας τρύπιας πολιτικής, χτυπημένης, μέσα στο χάλι της, από σκόρο που την κατατρώει.
Η βάρκα με μπαλώματα, όμως, δεν πρόκειται να πλεύσει. Και ενώ όλοι επιδιώκουν να
διαχειρίζονται με ημίμετρα το χάος μέχρι να το παραδώσουν στον επόμενο, με την κρυφή ελπίδα να μη βουλιάξει η βάρκα όσο είναι αυτοί στο τιμόνι, εκείνη σταθερά μπάζει νερά.

Της Ματίνας Στεβή city press