Πείτε με συναισθηματικό η όπως άλλως θέλετε αλλά άνθρωποι σαν τον John Lennon και τη μουσική του μου έχουν πραγματικά λείψει ίσως γιατί με αυτά τα τραγούδια μεγάλωσα και αγάπησα πραγματικά,..
Το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω σήμερα ήταν να βάλω ένα παλιό δίσκο των BEATLES
να παίζει στο πικάπ και όχι στο cd player και σαν φόρο τιμής στη μνήμη του να αναδημοσιεύσω για εσάς μια παλαιά μου ανάρτηση με τίτλο:
Το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω σήμερα ήταν να βάλω ένα παλιό δίσκο των BEATLES
να παίζει στο πικάπ και όχι στο cd player και σαν φόρο τιμής στη μνήμη του να αναδημοσιεύσω για εσάς μια παλαιά μου ανάρτηση με τίτλο:
(Τρίτη, 1 Σεπτεμβρίου 2009)
Είχα καιρό να το βάλω να δουλέψει το παλιό πικάπ και σήμερα ακούγοντας στο ραδιόφωνο μια παλιά τζαζ ηχογράφηση άκουσα τον "μαγικό ήχο" και πετάχτηκα όρθιος από τον καναπέ.
Ήταν ο ήχος που έκανε η βελόνα στον πολυκαιρινό δίσκο...το σκράτς..!! Αυτό το αγαπημένο σκράτς του βινυλίου που σου φέρνει στο μυαλό αναμνήσεις και σου θυμίζει άλλες εποχές αγαπημένες και στιγμές ατέλειωτης ευχαρίστησης .
Με βιαστικές και ανυπόμονες κινήσεις γύρισα τον ενισχυτή, συνδεσα ένα ξεχασμένο καλώδιο και έβαλα επάνω στο πλατό το LP των Βeatles "Abbey road" και το άφησα να παίζει...
Καθώς ο ήχος με έστελνε πολλά χρόνια πίσω ακούστηκε το πρώτο "σκράτς" από τα ηχεία και πιστέψτε με ήταν η μοναδική φορά στη ζωή μου που δεν με πείραξε όπως θα συνέβαινε παλαιότερα.
Αντίθετα με έκανε να θυμηθώ όμορφες μέρες της ζωής μου που αν και φτωχότερες είχαν άλλη χάρη..άλλη μαγεία.
Η ζωή μου πέρασε σαν κινηματογραφική ταινία από το μυαλό μου και φανταστείτε άτι το πρώτο τραγούδι δεν είχε ακόμα τελειώσει.!
Κάποια στιγμή και ενώ εγώ ταξίδευα σε άλλες εποχές ακούστηκε το σύρσιμο της βελόνας στο τέλος του LP και εγώ το άφησα να σέρνεται ακόμα..
Βάζοντας ευλαβικά τον δίσκο στη θήκη του έριξα μια ματιά στο εξώφυλλο και συγκινημένος τον έβαλα προσεκτικά στη θέση του.
Ήταν ο ήχος που έκανε η βελόνα στον πολυκαιρινό δίσκο...το σκράτς..!! Αυτό το αγαπημένο σκράτς του βινυλίου που σου φέρνει στο μυαλό αναμνήσεις και σου θυμίζει άλλες εποχές αγαπημένες και στιγμές ατέλειωτης ευχαρίστησης .
Με βιαστικές και ανυπόμονες κινήσεις γύρισα τον ενισχυτή, συνδεσα ένα ξεχασμένο καλώδιο και έβαλα επάνω στο πλατό το LP των Βeatles "Abbey road" και το άφησα να παίζει...
Καθώς ο ήχος με έστελνε πολλά χρόνια πίσω ακούστηκε το πρώτο "σκράτς" από τα ηχεία και πιστέψτε με ήταν η μοναδική φορά στη ζωή μου που δεν με πείραξε όπως θα συνέβαινε παλαιότερα.
Αντίθετα με έκανε να θυμηθώ όμορφες μέρες της ζωής μου που αν και φτωχότερες είχαν άλλη χάρη..άλλη μαγεία.
Η ζωή μου πέρασε σαν κινηματογραφική ταινία από το μυαλό μου και φανταστείτε άτι το πρώτο τραγούδι δεν είχε ακόμα τελειώσει.!
Κάποια στιγμή και ενώ εγώ ταξίδευα σε άλλες εποχές ακούστηκε το σύρσιμο της βελόνας στο τέλος του LP και εγώ το άφησα να σέρνεται ακόμα..
Βάζοντας ευλαβικά τον δίσκο στη θήκη του έριξα μια ματιά στο εξώφυλλο και συγκινημένος τον έβαλα προσεκτικά στη θέση του.
Σ΄αγαπώ παλιό μου αγαπημένο βινύλιο...και δεν σε αλλάζω με τίποτα.!
Takis Vorini
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου