Νικόλας Ασιμος (1949 - 1988)

Σαν σήμερα στις 17 Μαρτίου του 1988 πέθανε ο στιχουργός,συνθέτης και τραγουδιστής του ελληνικού ροκ και όχι μόνο Νικόλας Άσιμος..

«Γιατί να σου ξαναμιλήσω, εσύ δεν θάπαιρνες χαμπάρι. Δεν είσαι καν γέρος κι αλήτης. Ούτε όταν ωρυόμουν “Μην πατάτε τις κάλτσες σας, είναι φρικτό αυτό που κάνετε”, κατάλαβες τίποτα..

Απλώς κοίταζες ενστικτωδώς τα πόδια σου, έμπλεκες το λογικό κεφάλι σου με δαύτα, μπλεκόσουν και συνήθως έπεφτες, κι αν ήσουνα μάγκας κι ένοιωθες τα μπράτσα σου γερά ερχόσουν για καυγά.

Ή φώναζες τους μπάτσους. Λες και θα μ’ έκανες καλά, ανόητε. Και όλα αυτά γιατί σου έθεσα το ερώτημα στο τετράγωνό σου κεφάλι, “Γιατί πατάς τις κάλτσες σου;”. Πράγμα που συμβαίνει». [Από το βιβλίο του Νικόλα Άσιμου, «Αναζητώντας Κροκανθρώπους», 1981]

[Απο την εκπομπή "Πρωταγωνιστές"

[Δεν πα να μας χτυπάν]

Δεν πα να μας χτυπάν με όλμους και κανόνια
Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια
Κι αυτοί που μας μιλούν πως θέλουν το καλό μας
Ποτέ τους δεν ακούν το δίκιο το δικό μας

Δεν είναι αυτή ζωή κι από τ’ αφεντικά μας
Δεν είναι ανθρώπινα τα μεροκάματά μας
Αυτοί καλοπερνούν και ‘μεις αγωνιάμε
Αν θά ‘χουμε δουλειά για να ‘χουμε να φάμε

Το δίκιο μας εμπρός να βγάλουμε στους δρόμους
Μπουρλότο και φωτιά σε κράτος κι αστυνόμους
Τον ξέρουμε καλά της γης μας τον αφέντη
Μας έμαθε πολλά το αίμα του Νοέμβρη

Δε πα να μας χτυπάν με όλμους και κανόνια
Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια
Θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία
Για μας, για μια ζωή πιο λεύτερη πιο νέα

“Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων
Εμείς καθόμασταν τα βράδια
Και ζωγραφίζαμε σκηνές απ’ την αυριανή ευτυχία του κόσμου.

Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας.

Θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία
Μ’ αγώνα η λευτεριά μας είναι αναγκαία.

Digital images processing by Takis.Vorini March 2011

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΑΣΙΜΟΥ