Κατέβηκα χθες στο Σύνταγμα,δεύτερη φορά, στη συγκέντρωση των "Αγανακτισμένων πολιτών" και ένοιωσα πραγματικά να βρίσκομαι σε μια ατμόσφαιρα μιας άλλης Ελλάδας αυτής που κάποτε ήξερα και τα τελευταία χρόνια την είχα χάσει....
Άνθρωποι όλων των ηλικιών αγανακτισμένοι από την σημερινή κατάσταση προσδοκούν να αλλάξει κάτι που θα τους ανακουφίσει, θα σταματήσει αυτή τη ληστρική πολιτική που έχει άσχημες επιπτώσεις στα νοικοκυριά τους και θα δώσει λύσεις για την ολοένα αυξανόμενη ανεργία που μαστίζει τη χώρα μας και την αποδυναμώνει .
Εδώ στην πλατεία δεν υπάρχουν πλέον κομματικά χρώματα και οι άνθρωποι κινούνται στα πλαίσια μιας αχρωμάτιστης ιδεολογίας που πιστεύει στον άνθρωπο και όχι στον άνθρωπο μαριονέτα.
Στον αντίποδα κάποιοι επώνυμοι συμμετείχαν με τον "τρόπο τους" στο κίνημα των "αγανακτισμένων" κατά την γνώμη μου πρόωρα.
Με όλο το σεβασμό που τρέφω για τα άτομα αυτά υποκλίνομαι στο μεγαλείο του παρελθόντος έργου τους αλλά συνεχίζω ακράδαντα να πιστεύω πως το κίνημα των "Αγανακτισμένων"¨ είναι αρκετό από μόνο του, γιατί έτσι από μόνο του ξεκίνησε μόνο του δυνάμωσε και μόνο του θα πρέπει να συνεχίσει.
Πιστεύω πως παροτρύνσεις του τύπου: «Βάλε κατσαρόλα, φίλε μου ξεκόλλα, πες και στα παιδιά να’ ρθουν μια βραδιά να τα σπάσουμε όλα.», δεν χρειάζονται Νομίζω.!!
(takis vorini)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου