Όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει, ολοένα και περισσότεροι Έλληνες επιλέγουν τη φυγή σε χώρες του εξωτερικού ως μοναδική διέξοδο στο τέλμα της ανεργίας και της αδυναμίας να ανταποκριθούν στις νέες οικονομικές συνθήκες...
Θα ήταν άσκοπο να αρχίσει κάποιος να απαριθμεί και να περιγράφει τα δεινά στα οποία βυθίζεται καθημερινά η χώρα από τη μέρα που ξεκίνησε η οικονομική κατρακύλα.
Επιπλέον, καμία πραγματική διαρθρωτική προσπάθεια δεν πραγματοποιείται ώστε η οικονομία να μεταβεί από μία σοβιετικού τύπου οικονομία, βασισμένη σε ένα τεράστιο και μη παραγωγικό δημόσιο προς μία παραγωγική οικονομία, με ανεπτυγμένο ιδιωτικό τομέα, σύγχρονες επιχειρήσεις και ουσιαστικές υπηρεσίες.
Αποτέλεσμα αυτού είναι η ανεργία να ανεβαίνει μήνα με το μήνα και ο αριθμός των ανέργων να έχει φτάσει περίπου τους 700.000.
Με βάση τα στοιχεία Αυγούστου 2011, οι εγγεγραμένοι άνεργοι έφτασαν τους 693.329, ενώ η πραγματική ανεργία υπολογίζει περισσότερους από 850.000 άτομα (περίπου στο 22%-23% για το 2011).
Το πιο αποκαρδιωτικό είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια υπάρχει μία τρομακτική μείωση των επενδύσεων στην Ελλάδα. Με βάση τα στοιχεία της Τραπέζης Ελλάδος, «οι ξένες άμεσες επενδύσεις, για το πρώτο επτάμηνο του έτους, ήταν μόλις 634 εκατ. ευρώ, μειωμένες κατά 46,77% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010 και 64,65% σε σχέση με το 2009».
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος καθώς και διάφορα προγράμματα του ΕΣΠΑ που δημοσιεύτηκαν κατά τους τελευταίους μήνες έχουν ελάχιστη απορροφητικότητα, ενδεικτικό της αβεβαιότητας που προκαλεί στην επιχειρηματική πρωτοβουλία η κακή οικονομική συγκυρία, η αδυναμία των Τραπεζών να ενισχύσουν τα όποια επιχειρηματική σχέδια και η απέραντη γραφειοκρατία που είναι εδώ και δεκαετίες το βασικό ανάχωμα οποιασδήποτε σχεδόν σοβαρής επιχειρηματικής απόπειρας.
Παρόλο που η Ελλάδα έχει χαμηλό εργατικό κόστος σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρωζώνης, οι Ευρωπαϊκές εταιρείες δεν επενδύουν στην Ελλάδα, καταρρίπτοντας έτσι «καφενειακούς» μύθους ότι «θέλουν να μας φτωχύνουν για να δουλεύουμε για αυτούς τζάμπα» και αντίστοιχες ανοησίες.
Αντιθέτως, η ατελείωτη και απροσπέλαστη γραφειοκρατία, η έλλειψη στοιχειώδους ικανότητας από τη μεριά του κράτους να προσελκύσει επενδυτές ακόμα και με ειδικές συμφωνίες και η απουσία ενός υγιούς ανταγωνιστικού πλαισίου στην αγορά είναι πολύ ισχυρότεροι αποτρεπτικοί παράγοντες ακόμα και από τη πιθανή μείωση της φορολογίας ή την μείωση του εργατικού κόστους.
Στις συνθήκες αυτές, τα περιθώρια για τους νέους αλλά και για κάθε οικογένεια γίνονται όλο και πιο ασφυκτικά.
Με τον αριθμό των ανέργων να προσεγγίζει τα επίπεδα του 1960 (!) και με μηδαμινές προοπτικές για το μέλλον, οι Έλληνες αρχίζουν και αναζητούν την τύχη τους σε άλλες χώρες, ανάλογα με το τις ανάγκες τους, τα προσόντα και τις δυνατότητές τους.
Η Αυστραλία, χώρες της Μέσης Ανατολής και φυσικά Ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει ήδη να υποδέχονται κατά χιλιάδες Έλληνες πολίτες που φεύγουν από τη χώρα αδυνατώντας να ανταποκριθούν στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες.
Το κύμα φυγής αναμένεται ακόμα μεγαλύτερο το 2012, με συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες όπως αυτές των γιατρών και των μηχανικών να έχουν σημαντική συμμετοχή, λόγω ζήτησης σε άλλες χώρες (Ολλανδία, Γερμανία, Μέση Ανατολή, Αυστραλία).
Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία πίσω από την άλλη, ο κόσμος μένει άνεργος (μόνο στον ιδιωτικό τομέα προς το παρόν), τα εισοδήματα συρρικνώνονται και το κράτος αδυνατεί να ανταποκριθεί σε ολοένα και περισσότερες υποχρεώσεις.
Επιπλέον, καμία πραγματική διαρθρωτική προσπάθεια δεν πραγματοποιείται ώστε η οικονομία να μεταβεί από μία σοβιετικού τύπου οικονομία, βασισμένη σε ένα τεράστιο και μη παραγωγικό δημόσιο προς μία παραγωγική οικονομία, με ανεπτυγμένο ιδιωτικό τομέα, σύγχρονες επιχειρήσεις και ουσιαστικές υπηρεσίες.
Αποτέλεσμα αυτού είναι η ανεργία να ανεβαίνει μήνα με το μήνα και ο αριθμός των ανέργων να έχει φτάσει περίπου τους 700.000.
Με βάση τα στοιχεία Αυγούστου 2011, οι εγγεγραμένοι άνεργοι έφτασαν τους 693.329, ενώ η πραγματική ανεργία υπολογίζει περισσότερους από 850.000 άτομα (περίπου στο 22%-23% για το 2011).
Το πιο αποκαρδιωτικό είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια υπάρχει μία τρομακτική μείωση των επενδύσεων στην Ελλάδα. Με βάση τα στοιχεία της Τραπέζης Ελλάδος, «οι ξένες άμεσες επενδύσεις, για το πρώτο επτάμηνο του έτους, ήταν μόλις 634 εκατ. ευρώ, μειωμένες κατά 46,77% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010 και 64,65% σε σχέση με το 2009».
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος καθώς και διάφορα προγράμματα του ΕΣΠΑ που δημοσιεύτηκαν κατά τους τελευταίους μήνες έχουν ελάχιστη απορροφητικότητα, ενδεικτικό της αβεβαιότητας που προκαλεί στην επιχειρηματική πρωτοβουλία η κακή οικονομική συγκυρία, η αδυναμία των Τραπεζών να ενισχύσουν τα όποια επιχειρηματική σχέδια και η απέραντη γραφειοκρατία που είναι εδώ και δεκαετίες το βασικό ανάχωμα οποιασδήποτε σχεδόν σοβαρής επιχειρηματικής απόπειρας.
Παρόλο που η Ελλάδα έχει χαμηλό εργατικό κόστος σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρωζώνης, οι Ευρωπαϊκές εταιρείες δεν επενδύουν στην Ελλάδα, καταρρίπτοντας έτσι «καφενειακούς» μύθους ότι «θέλουν να μας φτωχύνουν για να δουλεύουμε για αυτούς τζάμπα» και αντίστοιχες ανοησίες.
Αντιθέτως, η ατελείωτη και απροσπέλαστη γραφειοκρατία, η έλλειψη στοιχειώδους ικανότητας από τη μεριά του κράτους να προσελκύσει επενδυτές ακόμα και με ειδικές συμφωνίες και η απουσία ενός υγιούς ανταγωνιστικού πλαισίου στην αγορά είναι πολύ ισχυρότεροι αποτρεπτικοί παράγοντες ακόμα και από τη πιθανή μείωση της φορολογίας ή την μείωση του εργατικού κόστους.
Στις συνθήκες αυτές, τα περιθώρια για τους νέους αλλά και για κάθε οικογένεια γίνονται όλο και πιο ασφυκτικά.
Με τον αριθμό των ανέργων να προσεγγίζει τα επίπεδα του 1960 (!) και με μηδαμινές προοπτικές για το μέλλον, οι Έλληνες αρχίζουν και αναζητούν την τύχη τους σε άλλες χώρες, ανάλογα με το τις ανάγκες τους, τα προσόντα και τις δυνατότητές τους.
Η Αυστραλία, χώρες της Μέσης Ανατολής και φυσικά Ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει ήδη να υποδέχονται κατά χιλιάδες Έλληνες πολίτες που φεύγουν από τη χώρα αδυνατώντας να ανταποκριθούν στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες.
Το κύμα φυγής αναμένεται ακόμα μεγαλύτερο το 2012, με συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες όπως αυτές των γιατρών και των μηχανικών να έχουν σημαντική συμμετοχή, λόγω ζήτησης σε άλλες χώρες (Ολλανδία, Γερμανία, Μέση Ανατολή, Αυστραλία).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου