Ο σχηματισμός της αθλιότητας

1. Κανείς μέσα σ' αυτόν τον αλληλοσπαραγμό που παίρνει διαστάσεις καθολικής υστερίας δεν πρέπει να πιστέψει πως μόνος του μπορεί να σώσει την ψυχή του ή να συνεχίσει τη ζωή του σα να μη συμβαίνει τίποτα.

 Ο εκφυλισμός της Ευρώπης είναι αναπόφευκτος. Χάρη σ' αυτόν γεννιέται η στρατηγική που θα μας βοηθήσει ν' αντιπαρατεθούμε με όλους τους θεσμούς και τα σύμβολα της παποσύνης και των τραπεζιτών.

3. Η Ευρώπη θέτει ωμά τη λύση της τοκογλυφίας με τους γνωστούς προτεσταντικούς τρόπους: Να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και να δεχτούμε αγόγγυστα την καταδίκη μας.

4. Το ανθρωπάκι που αποφάσισε να μας μεταφράσει στους Ευρωπαίους πορεύεται ζαλισμένο και μόνο του, αποδεικνύοντας ότι ουδείς μάσησε για την «ανιδιοτελή πράξη» του ν' αναλάβει την πρωθυπουργία. Μας κουβαλάει σαν «αγέλη» στο κέντρο μιας τρέλας δίχως προηγούμενο. Ο περίγελος είναι η μοίρα του Λουκά Παπαδήμου.

5. Πραγματική αθλιότητα και διανοητική υποβάθμιση είναι η παρουσία των πιθήκων της Ακροδεξιάς στη ζωή μας. Η αυξανόμενη ηλιθιότητα στους κόλπους της εξελίσσεται σε βαριά ασθένεια, που εύχομαι να μην είναι μεταδοτική....

6. Αρκεί να κάνεις μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας και να δεις πως το βασίλειο της πείνας έχει εγκατασταθεί εκεί πια για καλά. Ο Αντονέν Αρτό είχε δίκιο: «Μου φαίνεται πως αυτό που έχει σημασία δεν είναι τόσο να υπερασπίζεσαι έναν πολιτισμό που δεν εμπόδισε ποτέ κανέναν να πεινάσει όσο να αποσπάσεις από αυτό που ονομάζεται πολιτισμός ιδέες των οποίων η καταλυτική δύναμη είναι ταυτόσημη της πείνας».

7. Χτύπησε πάλι ο φτηνός Ψαριανός: Εμφανίστηκε στην τηλεοπτική εκπομπή «Πρωταγωνιστές» και προσπάθησε να ξεπλύνει ιδεολογικά τον Βορίδη. Ακολουθώντας τη ροπή που έχει τελειοποιήσει χρόνια τώρα από τη θητεία του στο ραδιόφωνο στο να κολακεύει την κοινή γνώμη, χρησιμοποίησε όλα τα εργαλεία που είναι απαραίτητα για την επιβίωσή του, να μαζέψει δηλαδή και πάλι τις απαραίτητες ψήφους στις επικείμενες εκλογές. Πρόκειται για ένα ακόμη απολειφάδι του Κύρκου, που κατασκήνωσε μέσα στο κοινοβούλιο, που πουλάει τρέλα.

8. Νοέμβριο του 1998 μας άφησε, για να συνεχίσει μόνος του ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός. Πρόλαβε όμως και άφησε τη διαθήκη του, την οποία θεωρώ ως τη μόνη απάντηση στην κυρίαρχη αθλιότητα: «(...) Η διαθήκη μου για σένα και για σε χρόνια καταχωνιάστηκε στα χρονοντούλαπα από γραφιάδες πονηρούς συμβολαιογράφους. Τώρα καταλαβαίνω πια τι έχασα, ποιος είναι αυτός που πνίγει. Κι εσύ λοιπόν στέκεσαι βουβός με τόσες παραιτήσεις από φωνή, από τροφή, από άλογο, από σπίτι, στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος. Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν».

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ//rizospastis.gr