«Αν κάποιοι λοιπόν πρέπει να κοιτάξουν στον καθρέφτη για να αποδώσουν τις ευθύνες που η μειονότητα, στην πλειοψηφία της, τουρκοποιήθηκε, είναι αυτοί που αίφνης «ανακάλυψαν» τους Τσιγγάνους και τους Πομάκους για να τη διασπάσουν: το ίδιο το ελληνικό κράτος...»
Ο αριστερός αγώνας εναντίον των εθνικισμών, μειονοτικών ή μη, είναι διμέτωπος. Υπάρχουν φυσικά διαβαθμίσεις ή εστιάσεις (ανάλογα με τη συγκυρία, το θέμα που επικρατεί, τον εθνικισμό που είναι κυρίαρχος), ωστόσο ο αγώνας πρέπει να παραμένει σταθερά και αταλάντευτα διμέτωπος. Αν δεν είναι, τότε μετατρέπεται, ηθελημένα ή μη, σε αγώνα του ενός εθνικισμού ενάντια στον άλλο. Και αυτό, σίγουρα, δεν είναι αριστερός αγώνας. Δεν χρειάζεται να επιμείνω σε αυτό.
Το ότι στη μειονότητα της Θράκης υπάρχουν τρεις εθνοτικές ομάδες είναι ιστορικά δεδομένο, και έτσι δεν χρειάζεται να επιμείνω ούτε σε αυτό. Τέλος, το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των ανθρώπων είναι απαραβίαστο ό,τι και λέει αυτός που αυτοπροσδιορίζεται.
Διότι αν είμαστε υπέρ του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού κάποιου επειδή μας αρέσει ότι δηλώνει Τσιγγάνος, ενώ παραβιάζουμε το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού αυτού που λέει ότι είναι Τούρκος, κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Ας είμαστε λοιπόν σοβαροί και έντιμοι κάτι που ποτέ δεν έχουμε υπάρξει ως κράτος στη Θράκη.
Η συνέχεια του άρθρου εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου