Στην Ελλάδα, τελικά, ούτε να πεθάνεις ήσυχος δεν μπορείς. Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος όσοι σε πολέμησαν, συχνά με βαριές εκφράσεις και χτυπήματα κάτω από τη μέση, να παρουσιαστούν έτοιμοι να σου βγάλουν και τον επικήδειο...
Αυτό συμβαίνει αυτές τις μέρες με ακατάσχετη αγιογράφηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στον οποίο αποδίδονται ιδιότητες που ούτε ο ίδιος ο εκλιπών δεν θα είχε διεκδικήσει για τον εαυτό του.
Πέρα από την απώλεια του μέτρου που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα, στη συγκεκριμένη περίπτωση κρύβονται υστεροβουλίες. Ορισμένοι από τους παλιότερα ορκισμένους εχθρούς και σημερινούς υμνητές του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη επιδιώκουν να επανέλθουν στο προσκήνιο και να πλασαριστούν στο περιβάλλον του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκμεταλλευόμενοι την προσωπική και οικογενειακή οδύνη.
Άλλοι ανακαλύπτουν τη συνέχεια στο πρόσωπο του νυν προέδρου της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη, που θεμελιώνει μια δήθεν διαρκή και συνεπή, «αντιλαϊκιστική», πολιτική δυναστεία.
Ο στόχος που έχουν όλες αυτές οι υστερόβουλες μοιρολογίστρες είναι ένας: μια θέση στα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Ετσι συμβαίνει ότι περίπου συνέβη και μετά τη πτώση της χούντας το 1974, όταν εμφανίστηκαν ξαφνικά 10 εκατομμύρια αντιστασιακοί. Σήμερα έχουμε εκατομμύρια Μητσοτακικούς. Αλλά μετά θάνατον.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου