Χειμώνας 2016 καταμεσής του Αιγαίου. Οι καιρικές συνθήκες είναι οριακά άσχημες. Μια φουσκωτή λέμβος παλεύει με την φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αγωνία… σε λίγο βραδιάζει, αλλά η βάρκα με τους «επιβάτες» συνεχίζει στα «ανοικτά» την ρότα της. Είναι γεμάτη πρόσφυγες από τη Συρία, κυνηγημένους ανθρώπους από την ίδια τους την πατρίδα. Μερικοί Μπογδάνοι τους αποκαλούν λαθρομετανάστες, ευτυχώς είναι μόνο μερικοί...
Στο μέσον της βάρκας παιδιά… πολλά παιδιά, κλαίνε. Τα περισσότερα κάτω από δέκα ετών αλλά τι σημασία έχει η ηλικία, είναι απλώς παιδιά και όχι μόνο. Κάπου ανάμεσα στον «πονεμένο» όχλο που έχει βρεθεί αντιμέτωπος με τα κύματα και μια γυναίκα, είναι έγκυος, σε μια βάρκα, καταμεσής του Αιγαίου.
Η αγωνία συνεχίζεται, όσο συνεχίζεται και το ταξίδι, που όλοι όμως ελπίζουν να μην είναι σύντομο (οξύμωρο). Να φτάσουν στην ακτή, να ξαναδούν την επόμενη μέρα. Κρυώνουν και βρέχονται, ίσως είναι και πολλές μέρες άυπνοι. Είναι στα όρια της κατάρρευσης. Αλλά τι είναι αυτά μπροστά στην επιβίωση. Δεν είναι εύκολο να διασχίζεις αρχιπέλαγος με βάρκα.
Το παραπάνω ίσως να είναι ένα μέρος της αλήθειας, από την καθημερινότητα και τις στιγμές αγωνίας που ζουν οι πρόσφυγες. Όχι δεν ήμουν εκεί, αλλά και πάλι… δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να καταλάβεις τις συνθήκες και τις συγκυρίες.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν βρέθηκαν εκεί μόνοι τους. Τους έστειλαν σαν «σκάρτα» εμπορεύματα από την Τουρκία, διακινητές, φυσικά έναντι χρημάτων και με τις «ευλογίες» της επίσημης κυβέρνησης της Τουρκίας. Γι’ αυτό άλλωστε τους «συνοδεύουν» διακριτικά και από μακριά τα τουρκικά σκάφη. Όχι για να τους σώσουν. Για να περάσουν απέναντι στην Ελλάδα. Η αποστολή είναι απλή. Τα «λάθη» φυσικά επιτρέπονται.
Άκουσα τα όσα ανέφερε στην τηλεόραση η κατάντια που ακούει στο όνομα Μπογδάνος. Με την «πολυπαιγμένη» φασιστική του ρητορική, που μόνο οίκτο προκαλεί. Παλιά ίσως και θυμό, αλλά τώρα μόνο οίκτο. Πρότεινε λοιπόν, να «αναγκάζουμε» το τουρκικό λιμενικό να διασώζει εκείνο τους πρόσφυγες. Να τους παίρνει πάλι πίσω. Ναι, τους πρόσφυγες που συνοδεύουν οι ίδιοι προς την Ελλάδα. Όπως είπε υπάρχει «ειδική τεχνική» γι’ αυτό. Ψάχνω λέξεις για την ειδική περίπτωση του...
Λόγια επικίνδυνα και «κενά», στα όρια παροξυσμού, χωρίς καμία αίσθηση της πραγματικότητας. Της σοβαρότητας της κατάστασης, ειπωμένα για να εστιάσουν στην πολιτική προπαγάνδα. Όχι σε ένα τεράστιο πρόβλημα, όχι σε αυτό το διεθνές κοινωνικό δράμα. Ο Μπογδάνος ξεδιάντροπα μέτρησε τους νεκρούς για να μετρήσει την επιτυχία των κυβερνήσεων. Αισχρό.
Εύκολα κανείς μπορεί να φέρει στον μυαλό του την εικόνα από αυτό που ακούστηκε. Από τη μια μεριά το ελληνικό λιμενικό, στη μέση μια παραγεμισμένη λέμβος με πρόσφυγες και γυναικόπαιδα να κλαίνε και στην άλλη άκρη ένα τουρκικό σκάφος. Ο ένας να πετάει το «μπαλάκι» στον άλλον και στη μέση μια τραγωδία. Το δεύτερο μέρος της φυσικά. Το πρώτο το ζήσαμε, αλλά κάποιοι δεν μάθανε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου