Με ξέρετε. Δεν είμαι της υπερβολής. Μια ταβέρνα κάθε τόσο, έτσι για να σπάει η ρουτίνα του σπιτικού. Σήμερα όμως, ήρθε επιτέλους αυτή η μέρα του χρόνου που θα βάλω στο στόμα μου λίγο κρέας...
Λίγο μοσχαράκι, λίγο κοτόπουλο, λίγη σπαλομπριζόλα, λίγο αρνάκι, λίγο κοντοσούβλι, λίγο κότσι, λίγη συκωταριά, λίγο παϊδάκι, λίγο κεμπάπ, λίγο κοτομπέικον, λίγο χοιρινό, λίγος γύρος και μερικά λουκάνικα να παίζουν στη μέση.
Με μέτρο, γιατί προσέχουμε κιόλας, ίσα για να τιμήσουμε την παράδοση. Πάνω από όλα άλλωστε τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας. Κλείσαμε ένα τραπεζάκι για 36 άτομα για να ξεχαστούμε, μέχρι την Κυριακή που θα τιμήσουμε το έθιμο του κυριακάτικου τραπεζιού στην ίδια ταβέρνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου