Σαν σήμερα 11 Μαιου 1990....
Φίλε έφυγε ο Στράτος και παρέλυσε το κράτος,
η νυχτερινή ζωή, έχει μείνει μοναχή».
Σαν σήμερα, πριν από 20 χρόνια, ο Στράτος Διονυσίου,
άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο για να πάει στην «γειτονιά
των αγγέλων».
Σαν σήμερα, πριν από 20 χρόνια, το ελληνικό τραγούδι
έχασε έναν μεγάλο και αληθινό ερμηνευτή, έναν «μάγκα»
καλλιτέχνη, με όλη τη σημασία της λέξης.
Δούλεψε σαν… κουλουράς, οικοδόμος αλλά και
ράφτης, αλλά πάντα τον… έτρωγε το «σαράκι» του
τραγουδιού. Άλλωστε, σε κάθε ευκαιρία και κάθε του
έξοδο, ο Στράτος «μάγευε» φίλους και γνωστούς, σε
τοπικές ταβέρνες και σε τοπικά κέντρα της
Θεσσαλονίκης με την φωνή του.
Η πληρότητα της φωνής του, δεν άργησε να γίνει
αντιληπτή από τους κυνηγούς ταλέντων που τον
προέτρεπαν να ασχοληθεί επαγγελματικά με το
τραγούδι και να κατέβει στην Αθήνα, προκειμένου να
μάθει ο κόσμος την απίστευτη λαϊκή του φωνή.
Η δεκαετία του ΄80 ήταν η δεκαετία που έφερε τον
Στράτο Διονυσίου στο «Πάνθεον» των Ελλήνων
ερμηνευτών.
Με την βοήθεια του αδερφικού του φίλου,
Τόλη Βοσκόπουλου, που τον βοήθησε πάρα πολύ, μετά
την αποφυλάκισή του την άνοιξη του 1976, έπειτα από
προσωπική χάρη του Προέδρου της Δημοκρατίας,
ο Στράτος ερμηνεύει μερικά εξαιρετικά τραγούδια.
Χαρακτηριστικά, στην δεκαετία του ΄80 ερμηνεύει τα:
«Ο ταξιτζής», «Υποκρίνεσαι», «Τα πήρες όλα», «Και
λέγε-λέγε», «Άκου βρε φίλε», «Ο λαός τραγούδι
θέλει», «Ο Σαλονικιός», «Με σκότωσε γιατί την
αγαπούσα», «Εγώ ο ξένος», «Ένα λεπτό περιπτερά»,
«Θυμήσου».
Παράλληλα, εκείνη την εποχή, συνεργάζεται με μερικούς
από τους μεγαλύτερους συνθέτες, όπως τους:
Τάκη Μουσαφίρη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Γιάννη
Πάριο,
Αλέκο Χρυσοβέργη, Σπύρο Γιατρά, Τάκη Σούκα, Σπύρο
Παπαβασιλείου, Χρήστο Νικολόπουλο, Λευτέρη
Παπαδόπουλο.
Ο Στράτος Διονυσίου άφησε την τελευταία του πνοή, το
πρωί της 11ης Μαΐου του 1990, αφήνοντας πίσω του ένα
μεγάλο κενό στην ελληνική δισκογραφία, αλλά αντίθετα,
η Ελλάδα θαύμασε έναν τεράστιο τραγουδιστή.
πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου