Πρόλογος
Τον Γιάννη Μακριδάκη τον έμαθα μέσα από τα βιβλία του. Πέρυσι που επισκέφθηκα τη γενέτειρα του τη Χίο είχα σκοπό να τον γνωρίσω και από κοντά αλλά μια ατυχής συγκυρία δεν το επέτρεψε...
Στη Χίο αγόρασα τη νουβέλα του “Η δεξιά τσέπη του ράσου” και το διάβασα κάνοντας μπάνιο στις όμορφη παραλία "Μαύρα Βόλια" , 5 χλμ από το Πυργί.
Ο Γιάννης Μακριδάκης είναι ένας νέος συγγραφέας και είναι μια αξιοπρόσεκτη παρουσία στα σύγχρονα ελληνικά γράμματα.
Ο Γιάννης Μακριδάκης είναι ένας νέος συγγραφέας και είναι μια αξιοπρόσεκτη παρουσία στα σύγχρονα ελληνικά γράμματα.
Για όσους δεν το ξέρουν αξίζει να τον γνωρίσουν μέσα από τα έργα του.
Σας παραπέμπω και στο βιογραφικό του ΕΔΩ.
.............................................................
Και ο γυαλός είναι στραβός και η βάρκα σάπια
Σήμερα ένας αναγνώστης του σάιτ άφησε το παρακάτω σχόλιο:
“Κύριε Μακριδάκη για τον σφαγμένο 29χρονο Έλληνα στην Πάτρα από τους
Αφγανούς, λίγα μετρά μπροστά από το σπίτι του θα κάνετε καμμία ωραία
ανάρτηση ; Ή εμείς δεν αρμενίζουμε στραβά, απλά ο γυαλός λίγο είναι…
ναζίστης ;”
Όχι μόνο αρμενίζουμε θεόστραβα εδώ και δεκαετίες, αγαπητέ αναγνώστη
σχολιαστή, αλλά και ο γυαλός είναι πολύ ναζιστής και η βάρκα μας είναι
πλέον σάπια.
Όταν αρμενίζεις με την σάπια βάρκα που φέρει στην πλώρη το όνομα
“Ελλάδα” μέσα στα φουρτουνιασμένα ναζιστικά κύματα του ευρωπαϊκού και
παγκόσμιου καπιταλισμού, καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα
επιβίωσης.
Από τη μια ο ωκεανός, εντός του οποίου αρμενίζουμε είναι αδηφάγος,
κατασπαράσσει ανθρώπους, δημιουργεί φτωχούς, απόκληρους και πρόσφυγες
(τελευταία το νιώθουμε κι εμείς στο πετσί μας αυτό). Από την άλλη οι επί
τόσες δεκαετίες καπετάνιοι της κατατρυπημένης βάρκας μας δεν είχανε
ποτέ τους τσαγανό μα μόνο δουλοπρέπεια.
Μετατρέψανε την σαπιόβαρκά μας
σε σανίδα σωτηρίας όλων των εξαθλιωμένων ανθρώπων, των οποίων τις βάρκες
βύθισε ο ωκεανός του καπιταλισμού. Υπέγραψαν το Δουβλίνο 2 για να μη
μπορούν οι ναυαγοί να μετατοπιστούν από την σάπια βάρκα μας, στην οποίαν
αρχικά πιάστηκαν, σε μια πιο ασφαλή βάρκα ή ακόμη και σε ένα πολύ
ασφαλές πλοιάριο.
Κι απόμειναν, εξαθλιωμένοι, κατάκοποι και πεινασμένοι
να βολοδέρνουν με τα κύματα απάνω στην σάπια βάρκα μας μαζί με όλους
εμάς μέσα.
Οι Ευρωπαίοι που εξαθλιώνουν τώρα τους Έλληνες και αποσυνθέτουν τη
σάπια Ελλάδα, είναι αυτοί που μας μετέτρεψαν από σαπιόβαρκα σε σανίδα.
Και πολύ σύντομα θα πληρώσουν πολύ ακριβά το τίμημα της πολιτικής τους.
Διότι πριν από τους Έλληνες εξαθλίωσαν άλλους λαούς. Και κατατρύπησαν
τις βάρκες τους.
Τι θα κάνει ο εξαθλιωμένος ναυαγός; Θα κολυμπήσει μέχρι
την πρώτη σωσίβια λέμβο, με στόχο τη σωτηρία. Γι’ αυτό οι Ευρωπαίοι με
το Δουβλίνο 2 απομόνωσαν την Ελλάδα. Από σωσίβια λέμβο την έκαναν σανίδα
στη μέση του ωκεανού.
Για να εξαναγκάσουν τους ναυαγούς πρόσφυγες του
κόσμου να παραμείνουν εσαεί και να πεθάνουν πάνω της (μαζί με μας
φυσικά). Για να μη μπορέσουν ποτέ να προσεγγίσουν τα ασφαλή τους
πλοιάρια, τις ευρωπαϊκές χώρες που δημιούργησαν την εξαθλίωσή τους, που
τους έκαναν ναυαγούς.
Τέτοιου είδους περιστατικά, όπως η δολοφονία του 30χρονου, θα έπρεπε
να εξωθούν τους κατοίκους αυτής της πατρίδας σε διαδηλώσεις και
διαμαρτυρίες εναντίον του πραγματικού αυτουργού τους. Εναντίον της
Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλαδή. Διότι δεν φταίνε όλοι οι μετανάστες επειδή
κάποιοι απ’ αυτούς έγιναν φονιάδες.
Φταίνε όμως όλοι οι Ευρωπαίοι διότι
με τις πολιτικές που προωθούν ή και ανέχονται, έχουν δημιουργήσει
εξαθλιωμένους απελπισμένους κατά πρώτον, και τους έχουν αποθηκεύσει στην
Ελλάδα κατά δεύτερον. Για να μην τους έχουν μες στα πόδια τους και
ενοχλούνται οι ίδιοι από την παρουσία τους, που είναι αποτέλεσμα των
αδιέξοδων φασιστικών πολιτικών τους.
Οι Έλληνες που ξεσηκώνονται ενάντια στους εξαθλιωμένους πρόσφυγες του
κόσμου εξαιτίας του ότι κάποιοι από τα εκατομμύρια αυτών αποδείχτηκαν
δολοφόνοι, αν δεν ήταν αμόρφωτοι και φασίστες και οι ίδιοι, θα
διοχέτευαν την οργή τους πιο δημιουργικά.
Σε μια οργανωμένη διαμαρτυρία
δηλαδή προς την πηγή του προβλήματος. Προς τον έναν μοναδικό και απόλυτο
δημιουργό αυτής της τραγικής κατάστασης.
Την Ευρωπαική Ένωση και το
παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα.
Διότι τέτοιου είδους συνέπειες του
καπιταλισμού η Αμερική και η Ευρώπη τις έχουν ήδη βιώσει και γνωρίσει
εδώ και δεκαετίες, όταν οι πρώτοι μετανάστες, θύματα των πολιτικών τους,
κατέκλυσαν τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές πόλεις. Μεταξύ αυτών και
εκατομμύρια Έλληνες.
Με το πέρασμα των χρόνων τα κράτη αυτά, τα
αναπτυγμένα, κατόρθωσαν όχι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα (να αλλάξουν
δλδ πολιτική και να μην εξαθλιώνουν τους λαούς για να πλουτίζουν οι
ίδιοι) αλλά να το βγάλουν από πάνω τους.
Να το στείλουν στις
αναπτυσσόμενες χώρες οι οποίες ακολουθούσαν κατά πόδας τις δικές τους.
Και το στείλανε σε μας. Και μας περικύκλωσαν και με το τείχος Δουβλίνο 2
ολόγυρα για να μην μπορούμε να τους το μεταδώσουμε ξανά.
Αυτή είναι η
μόνη πραγματικότητα του ωκεανού εντός του οποίου αρμενίζουμε στραβά με
την σάπια μας βάρκα, αγαπητέ αναγνώστη-σχολιαστή.
Ένας νοήμων άνθρωπος και όχι αμόρφωτος εθνικιστής, εναντίον ποίων θα
έξεγείρονταν και θα πετούσε τις μολότοφ; Εναντίον των πλουσίων γειτόνων
του που είναι το πρόβλημα ή εναντίον των φτωχών συμβίων του που είναι η
συνέπεια του προβλήματος;
Digital_image_processing_by takis_Vorini_May_2012
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου