Αριστεία. Μια λέξη που μπήκε πριν περίπου πέντε χρόνια στα πολιτικά ρεπορτάζ των ΜΜΕ με απόλυτη ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας (αρχικά από τον Αντώνη Σαμαρά, στη συνέχεια από τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και μετά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη) και που τώρα, που είναι αυτή στα πράγματα, δεν μπορεί να την κρατήσει πια «ψηλά». Προεκλογικά η ΝΔ και τα «δικά της» ΜΜΕ εμφανίζονταν ως σημαιοφόροι της «αριστείας», με τα «γαλάζια» στελέχη να φωνάζουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, διχάζοντας το εκλογικό σώμα για ευνόητους λόγους:..
- Οι άριστοι απέναντι στους τεμπέληδες.
- Οι άριστοι απέναντι στους ανθέλληνες.
- Οι άριστοι απέναντι στους άθεους.
- Οι άριστοι απέναντι στους αγραβάτωτους.
- Οι άριστοι απέναντι στους αστεφάνωτους.
- Οι άριστοι απέναντι στην οικογενειοκρατία.
- Οι άριστοι απέναντι στους Καρανίκες.
Μετά από κάθε κομματικό διορισμό που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έκανε, η Νέα Δημοκρατία απαντούσε με «αριστεία». Ότι δηλαδή «να, ορίστε διορίζουν δικούς τους ανθρώπους σε θέσεις κλειδιά» και ότι όλο αυτό λειτουργεί εις βάρος των υπολοίπων που είχαν καλύτερο βιογραφικό.
Πόσες δημόσιες σχετικές τοποθετήσεις «γαλάζιων» στελεχών ακούσαμε; Πόσα πρωτοσέλιδα έγιναν; Πόσες εκπομπές; Και ναι, υπήρχαν περιπτώσεις που αυτό έγινε, αλλά σίγουρα δεν ήταν η πλειοψηφία. Άλλωστε ο κομματικός «μηχανισμός» του ΣΥΡΙΖΑ ούτε οργανωμένος ήταν, ούτε αποτελούνταν από χιλιάδες μέλη που περίμεναν στην ουρά για έναν διορισμό. Εκ των πραγμάτων, δηλαδή, ήταν αδύνατον να διοριστούν παντού άνθρωποι με αμιγώς κομματικά κριτήρια γιατί δεν υπήρχαν καν τόσοι. Μην κοροϊδευόμαστε.
Και η… κανονικότητα επέστρεψε στις 7 Ιουλίου. Η Νέα Δημοκρατία ήρθε για να μας δείξει τι ακριβώς εννοούσε με τη λέξη «αριστεία» που τα στελέχη της χρησιμοποιούσαν καθημερινά.
Αρχικά έστρωσε το… χαλί για τους «άριστους» με τον νόμο 4622/2019, ο οποίος προβλέπει σημαντική αύξηση των αποδοχών των «γαλάζιων παιδιών» στα υπουργεία. Και δεν μιλάμε για αύξηση της «πλάκας», μιλάμε για αύξηση του 65% που επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή, όλους μας.
Στη συνέχεια διόρισε μόνο άριστους. Με τα πτυχία τους, με την προϋπηρεσία τους, χωρίς κομματική ταυτότητα, με τα όλα τους. Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Η Νέα Δημοκρατία διόρισε και συνεχίζει να διορίζει αποκλειστικά και μόνο με κομματικά κριτήρια. Καμία αριστεία. Όπως έκανε, άλλωστε, πάντα. Μια ματιά να ρίξει κανείς στα ονόματα των διοικητών των νοσοκομείων και στη συνέχεια να τα γράψει στο google, θα καταλάβει. Γιατί βιογραφικά ούτε είδαμε, ούτε θα δούμε. Το ίδιο πιθανότατα συμβαίνει και στους υπόλοιπους δημόσιους φορείς.
Θυμάστε την περίπτωση του Παναγιώτη Κοντολέοντος; Διορίστηκε νέος διοικητής της ΕΥΠ, αφού προηγουμένως η ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας έφερε και ψήφισε έκτακτη νομοθετική ρύθμιση, με την οποία άλλαζαν οι προϋποθέσεις και ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δεσμευτεί πως δεν θ’ αλλάξει κανένας νόμος. Σύμφωνα με την εν λόγω τροπολογία δεν απαιτείται υποχρεωτικά πλέον η κατοχή πτυχίου ή η αναγνώριση αυτού αν είναι της αλλοδαπής. Εφεξής αρκεί ως τυπικό προσόν για τη θέση και η 10ετής επαγγελματική απασχόληση χωρίς τη συνοδεία πτυχίου.
Θυμάστε την περίπτωση του διορισμού του Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Άδωνη Γεωργιάδη; Κι αυτός διορίστηκε χωρίς να έχει πτυχίο (χωρίς βέβαια να απαιτείται), αλλά όταν ρωτήθηκε σχετικά ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων από ψηφοφόρο της ΝΔ στο twitter, απάντησε πως «ο συγκεκριμένος είναι σαν να έχει 10 πτυχία». Έγινε και hashtag η φράση του: #einai_san_na_exei_10_ptuxia.
Αυτά βγήκαν στη φόρα, αυτά θυμάμαι, γιατί σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις. Είναι κακό που οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν πτυχία; Όχι. Αυτό σημαίνει ότι είναι ανίκανοι; Όχι. Αλλά όταν ένα κόμμα έχει ιδεολογικοποιήσει το ζήτημα της αριστείας και το έχει ταυτίσει πολλάκις με την κατοχή πανεπιστημιακού τίτλου σπουδών (ποιος ξεχνάει τον Μητσοτάκη να λέει στην Ολομέλεια για τις σπουδές του στο «Κολάμπια»), αν μη τι άλλο τοποθετείς παντού ανθρώπους που έχουν τουλάχιστον ένα πτυχίο. Έτσι, για το γαμώτο. Για να δείξεις ότι δεν έλεγες ψέματα.
Και φτάσαμε στην περίπτωση του υφυπουργού Εξωτερικών, Αντώνη Διαματάρη, ο οποίος μετά από δημοσίευμα ομογενειακού site, το οποίο έγινε αναδημοσίευση από πολλά ελληνικά Μέσα και σχολιάστηκε εντόνως στα social media, αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως δεν ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Είναι κακό; Όχι, δεν είναι κακό.
Κακό είναι που στο βιογραφικό του υποστήριζε πως είχε αποκτήσει τον τίτλο σπουδών.
Κακό είναι που σε συνέντευξή του το 2017 υποστήριζε ότι ήταν «σταθμός στη ζωή του» όταν τελείωσε τις σπουδές του.
Κακό είναι που σε συνέντευξή του το 2013 στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων έλεγε ότι έχει ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του.
Και εδώ δεν μιλάμε για τον διορισμό κάποιου μετακλητού υπαλλήλου σε γραφείο υπουργού, εδώ μιλάμε για τον ίδιο τον υπουργό.
Κι αν αυτό έγινε στην περίπτωση ενός υπουργού, φανταστείτε τι έχει γίνει από τους Γενικούς Γραμματείς και κάτω…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου